John Berger’in romanının merkezinde cinayet değil, bir katil
var: Bir banka soygununda bir polis öldürülünce “Polis katili”
olduğu iddia edilen Jack House tutuklanır, ancak o kadar kötü
yaralanmıştır ki, yargılanıp asılmasına zaman kalmadan
ölebileceği düşünülür. Bu nedenle gece yarısı en yakın
hastaneye götürülür ve polis gözetimi altında, genç-yaşlı,
yoksul-zengin, dindar-modern altı hastanın kaldığı sıradan bir
koğuşa yerleştirilir.
Clive’ın Koğuşu, tarihinin ilginç bir noktasında İngiliz
toplumunun –İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra ama altmışların
baş döndürücü pop-tüketim patlamasından önce– büyüleyici
bir tasviri. Aslında romanın ortamı –hemşireleri, doktorları ve
düşük maaşlı hastabakıcıları, görünmeyen ama her yerde
hazır bulunan ‘Otoritesi’ ve en önemlisi altı hastasıyla bir
hastane koğuşu– başlı başına İngiliz toplumunun küçük bir
fotoğrafıdır. Bu hastane hikâyesini eşsiz kılan, hastalıklardan
ve tedavilerden çok, insanların karşılaştıkları kişilerin
aynalarında neler gördüğüdür. Clive’ın Koğuşu, katı ve
konformist kültürün bir resmidir, bu kültürün doğru ve yanlışa
dair, sınıf ve ahlaka dair gelenekleri sorgulanamaz ve onlara
karşı gelinemez, ta ki bunları esaslı bir şekilde sorgulayan bir
kişi tarafından bozulana kadar: O kişi de anti-sosyal ve uygar
olmayan ne varsa onun cisimleşmiş halidir: Bir katil.