Lale Müldür şiirinde yedinci konak: geyikler, kumrular, kuğular arasında... saatle satrancın çaprazında... Rilke ve Şeyh Galip'in izinde... aşkı arayan, varoluşu sorgulayan bir yolculuğun konağı: kırmızı bir mermerde geyik silueti;/geyiğin boynunu tuttuğum zaman/ elimde kalan pas lekesi ya da/böyle bir şeyi anlamağa / çalışmak. beni sevdiğin zaman/ yeşil kadife tüylü bir geyik/ormanda su içiyor. ya da yeşil/kadife tüylü bir su akıyor/ boynuzlarımızın arasından.

Tadımlık

seninleyken saat benim en sevdiğim
şeydi çünkü saat bana aitti. saatin
tik taklarını kaldırabildiğimden değil-
uzak bundan. ama 11.30 mesela
benim en sevdiğim saatti. Hâlâ öyle.
bunun nedeni çok basit. sen de
anlamışsındır. bu şiire başladığım saat
de 11.30 ama bir ses yok.
24 Eylül 1999. bir pazar günü.
diğerleri gibi. korkunç bir pazar.
pazarın korkunç tik taklarını
kaldırabildiğimden değil - uzak
bundan. BEYAZ KENTTE filmini oynuyorsun
sen benden uzakta. ben de bu filme
boyun eğdim gibi bir şey. insanlar
öldü ölüyor. korkunç bir saat hükme-
diyor onlara ama benim saatim
teselli ediyor beni üzülme diyor
dönecek o dönecek...